Fristi, fris en lekker is-tie!
Vroeger, toen ik nog een klein Sharonnetje was, mocht ik eigenlijk nooit fristi drinken. Volgens mijn ouders werd ik daar veel te druk van. Maar als ik heel lief was, dan kreeg ik af en toe fristi. Of eigenlijk eerder de Aldi-huismerk-fristi dat in een soort beige/roze drinkkarton kwam. Óf juist in zo’n gekke grote fles. Ik weet het eigenlijk niet meer, maar lekker dat het was! Zo lekker dat het glazuur van je tanden er spontaan vanaf ging.
Twee bitterzoete weken
De afgelopen twee weken zijn voor mij op z’n zachts gezegd erg zwaar geweest. Op 13 april kreeg ik van mijn lieve vriendinnetje Rosanna te horen dat haar lieve Joost, er niet meer was. Dit sloeg in als een bom. Joost was een enorm lichtpuntje in het leven van iedereen om hem heen. Met zijn onverwachte overlijden, zijn veel van deze lichtpuntjes voor altijd gedoofd.
Twee dagen na de prachtige en Joost-waardige begrafenis, moesten Nick en ik helaas ook afscheid nemen van Nick zijn krachtige en lieve oma.
Dit betekende voor ons veel verdriet, woede en frustratie in een hele korte tijd. De dagen gaan op het ene moment heel snel, en op het andere moment juist ontzettend langzaam.
Het zijn twee weken geweest met een lach en een traan. Twee weken vol verdriet maar ook met mooie herinneringen. Deze momenten hebben mij doen realiseren dat ik niet vaak genoeg stil sta bij de mooie momenten in het leven, en dat ik veel te veel maar voor lief neem.
Janken in de HEMA
Vorige week donderdag mocht ik met Rosanna mee toen ze een prachtige tattoo heeft laten zetten als eerbetoon aan Joost. Daarna zijn we even wat gaan drinken en eten bij de HEMA. Rosanna pakte een Fristi, want dit dronk Joost altijd graag, ik besloot mee te doen.
Samen dronken we een Fristi, om namens Joost het leven te vieren.
Deze Fristi zorgde voor een lach en een traan. En ja, we hebben midden in de HEMA gewoon schaamteloos zitten janken en ons niks van de mensen om ons heen aangetrokken, want dat zou Joost ook niet doen.
#fristidonderdag
Afgelopen donderdag ben ik weer afgereisd naar de Randstad om samen met Rosanna een fijne dag te maken tussen alle moeilijke dagen. Op het station besloot ik om twee blikjes Fristi mee te nemen zodat we ook vandaag samen konden genieten van een Fristi. En dat hebben we gedaan, samen.
Fristi is voor mij symbool komen te staan voor de mooie momenten in het leven, de geniet-momenten. Het is belangrijk om jezelf toe te staan om, ook in moeilijke tijden, mooie herinneringen te maken en te genieten van het leven.
Vanaf vandaag wil ik mijn mooie momenten met jullie gaan delen, via deze blog. Iedere donderdag zal ik een Fristi drinken, even diep inademen, en de tijd nemen om te genieten van dat moment. En op dat moment, ga ik terug kijken naar de week die ik heb gehad en naar de momenten die het waard zijn om te herinneren. Deze ga ik opschrijven en met jullie delen, omdat het fijn is om de mooie momenten te kunnen delen met anderen.
Proosten op het leven dat we vieren
Vandaag heb ik een post op mijn Bookstagram gedeeld, over mijn verjaardag. Want vandaag ben ik jarig en dat voelt heel raar. Ik hou van mijn verjaardag, maar het voelt vandaag op de een of andere manier niet goed. Toen ik deze post schreef, wist ik alleen dat ik de behoefte had om de emotie die ik voedle, van me af te schrijven. Inmiddels heb ik ontzettend veel lieve berichten gehad die mij erg goed hebben gedaan en mij het gevoel hebben gegeven dat het ondanks alles wel oké is om vandaag gewoon jarig te zijn. En ik denk dat Joost en oma het daar zeker mee eens zullen zijn, want er zijn twee zinnen die mij de afgelopen week heel erg bij zijn gebleven en deze wil ik jullie ook graag meegeven.
“Vier het leven!” – Joost
“Proost op het leven!” – Oma
Dit waren de zinnen die Joost en Oma uitspraken, die hen omschreef. Dit zijn de zinnen die mij hebben geraakt en geïnspireerd.
Ik wil jullie allemaal uitnodigen om vanaf nu op donderdag een genietmomentje voor jezelf in te plannen, als je het lust een Fristi te drinken en als je wilt je geniet momentje met mij, met ons te delen, zodat we samen kunnen proosten op het leven dat we vieren.
