Terugblikken op de eerste week
Vandaag is het dan zo ver, ik ga voor het eerst samen met jullie terug blikken op de fijne momenten van afgelopen week. Vorige week besloot ik om iedere week op donderdag een Fristi te drinken en oprecht te genieten van dat moment, om later de dag deze blog te schrijven en daarin alle fijne momenten die ik heb mogen beleven met jullie te delen. Omdat mijn eerste Fristi Donderdag blog meer een uitleg was waarom ik deze reeks ben gestart, neem ik in de terugblik van deze week ook vorige week donderdag nog mee.
Sherlocks Place
Afgelopen donderdag ben ik weer in de trein gesprongen om af te reizen naar mijn beste vriendin Rosanna. We hadden afgesproken om vandaag samen voor het eerst weer Rotterdam in te gaan. Een hele grote stap voor Rosanna en ik ben onwijs trots op hoe ze dit heeft gedaan. Deze dag zat voor mij vol met geniet momenten, zoals het rondlopen in de Donner, het eten van een enorm vieze unicorn taart en het bezoeken van Rosanna haar werk. Maar mijn fijnste moment van deze dag was het moment dat we samen even wat zijn gaan eten bij Sherlocks Place.
Hier ben ik ooit één keer eerder geweest, samen met Joost, Rosanna en mijn vriend Nick. Ik vond het heel fijn dat Rosanna dit moment samen met mij wilde delen. De mensen die deze zaak runnen hebben echt een gouden hart en zorgen ervoor dat je je er helemaal welkom voelt. We hebben er heerlijk gegeten en terug geblikt op de mooie momenten die we daar hebben gehad en ik hoop dat we er nog vaak naar terug zullen gaan.
Die vervelende !@#$%-deur
Vrijdag was een zware maar ook een mooie dag. We hebben deze dag namelijk de oma van Nick begraven. Het was een prachtige dienst vol met mooie muziek, foto’s en verhalen. Zelfs op een dag die zo verdrietig is, is het belangrijk om ook te genieten van de mooie momenten. En dat hebben we als familie zeker gedaan.
Na afloop van de dienst zijn we namelijk een heerlijk hapje wezen eten en hebben we veel troost en steun aan elkaar gehad. Ook hebben we nog heel hard gelachen omdat Opa op een gegeven moment even naar buiten wilde gaan om een sigaretje te gaan roken en hij op dat moment een enorme strijd had met de vervelende deur die maar niet open wilde gaan. We geloofden bijna dat de deur écht niet open kon, totdat één van de kleinkinderen opa met een simpele beweging liet zien dat er niks aan de hand was.
Toerist in eigen geboortedorp
Zaterdag heb ik twee goede vrienden (Marc en Whitney) meegenomen naar het dorp waar ik vandaan kom. We zijn gezellig bij mijn oma op de koffie geweest en later de dag samen met mijn ouders een hapje gaan eten in het beste Griekse Restaurant van Duitsland (als je denkt dat ik overdrijf, fight me).
Mijn genietmoment van deze dag was de heerlijke wandeling die we hebben gemaakt langs het water en de DRU-fabriek. Ik hou ontzettend van de geschiedenis van het dorp waar ik vandaan kom en vind het ook heerlijk om over te vertellen. Ik was nog nooit in het nieuwe vvv-kantoor geweest en was echt verbaas over hoe veel daar te zien, lezen en luisteren was. Als je dus ooit in Ulft komt (die kans zal klein zijn) raad ik je absoluut aan om daar even langs te gaan.
Een dubbele verjaardag
Zondag was het mijn 28ste verjaardag. Dit jaar voelde dat ontzettend dubbel. Op deze dag besloot ik dat ik deze fristi-blog-reeks écht moest gaan maken en publiceerde ik het eerste verhaal.
Door het schrijven van die blog, realiseerde ik dat ik ook op mijn verjaardag gewoon moest gaan genieten, ook al voelde dat niet goed. Ik had iedereen voor mijn verjaardag eigenlijk afgebeld, maar toch besloot ik last minute nog twee van mijn vrienden (Sebas en Tobi) uit te nodigen om samen te eten. Hierdoor heb ik toch mijn verjaardag nog een beetje gevierd en ik heb ontzettend lieve en leuke cadeaus gekregen. Aan het einde van de avond was ik zo moe dat ik knuffelend met Jaime in slaap ben gevallen.
Taaa-tatataaa-tata-tatataaa
Maandag was het eindelijk zo ver, mijn eerste werkdag bij de Efteling. Ongeveer 7 jaar geleden heb ik als Junior ook een bijbaan gehad bij de Efteling. Na ongeveer 3,5 jaar ben ik daar mee gestopt omdat het niet meer te combineren was met mijn stage en studie.
Helaas loopt het leven soms anders dan gepland en ik heb het afgelopen jaar de keuze gemaakt om helemaal met mijn studie te stoppen en ook niet meer opnieuw te gaan studeren. Na dit besluit ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe uitdaging, maar het eerste baantje dat ik kreeg was geen succes (klantenservice vanuit huis). Ik betrapte mezelf erop dat ik continue op de vacaturepagina van de Efteling aan het kijken was en toen zei Nick tegen mij: waarom doe je het niet gewoon?
Dus nu ben ik na ongeveer 4 jaar weer terug in dienst bij de Efteling, deze keer als vaste medewerker binnen de horeca. Maandag was een loodzware dag maar ook ontzettend leuk. De collega’s zijn allemaal ontzettend aardig en hebben me een heel goed gevoel gegeven. Ik heb er enorm veel zin in om de komende jaren aan de slag te mogen gaan in dit prachtige park.
Het was wel een pittige eerste dag, waarin ik maar liefst 17.000 stappen heb gezet. Even ter vergelijking: normaal kom ik niet verder dan een schamele 3.000 stappen op een dag. Het was dan ook niet gek dat toen ik thuis kwam, ik vrijwel direct naar bed ben gegaan om te slapen.
Ook Dinsdag heb ik direct een lange werkdag gehad. Op deze dag is er niet veel bijzonders gebeurd, maar ik heb wel intens genoten van een heerlijk broodje unox. Als je ooit in de Efteling komt, moet je die zeker gaan halen.
Moon Knight
Woensdag was ook weer een werkdag voor mij. En in eerste instantie zou ik in de avond samen met Nick, Tobi en Sebas naar de nieuwste Dr. Strange film gaan, maar zowel Tobi als ik waren zo moe dat we toch maar besloten om de film af te zeggen.
In plaats daarvan hebben Nick en ik heerlijk genoten van de kookkunsten van Sebas, en hebben we daarna de laatste drie afleveringen van Moon Knight gekeken. Ja, we liepen zo erg achter. Maar oh, my, God, wat een geweldige serie was dit. Ik ben niet zo van de zombies en mummies, maar het hele Marc/Stephen verhaal vond ik te gek en ik kan niet wachten op hoe alles verder gaat.
De Fristi van vandaag
Vandaag, Donderdag, was een vrije dag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de ochtend niet veel heb uitgevoerd behalve de boodschappen in ontvangst nemen en een stom spelletje op mijn telefoon spelen.
Na een korte wandeling met de hond ben ik een aantal pakketjes gaan ophalen die bij diverse ophaalpunten verspreid lagen. Dat is dan wel weer het nadeel van ineens fulltime werken, dat ik niet meer iedere dag mijn pakketjes kan aannemen. Ondertussen appte Nick mij dat Opa problemen had met zijn nieuwe iPad en of ik even langs kon gaan om te helpen.
Uiteraard ben ik dat meteen gaan doen, maar ik moest ook nog een Fristi halen want het is natuurlijk donderdag. Eenmaal in de winkel wilde ik ook graag iets voor Opa meenemen. Ik wist dat hij van gevulde koeken houdt, dus mijn genietmomentje van vandaag bestond uit een heerlijke gevulde koek eten samen met Opa.
En dat was mijn week eigenlijk alweer. Ik vind het stiekem echt ontzettend leuk om jullie op deze manier een beetje mee te nemen in mijn dagelijkse leven. Deze week ben ik niet echt aan lezen toegekomen, maar ik moet ook zeggen dat het nog niet helemaal goed voelt om een boek te lezen. Ik heb wel twee boeken klaar liggen die ik op kort termijn wil gaan lezen: één boek die ik moet recenseren en natuurlijk het boek de Appeltaart van Hoop. Hopelijk heb ik daar volgende week meer tijd voor en kan ik jullie er wat meer over vertellen.
Hierboven staan nog wat leuke foto’s die mijn week samenvatten. Bedankt voor het lezen! Hopelijk heb je vandaag ook genoten van een Fristi-geniet-momentje. Tot de volgende Fristi, liefs Sharon.
